Ik vond een mooi artikel over het afbouwen van medicatie voor mensen met depressies en psychoses. Hoe gaan wij in Nederland, of beter gezegd, “in de wereld” om met het afbouwen van medicatie voor deze mensen?
Hoe lang blijven we hier nog afhankelijk van?
Of zijn er ook andere methodes? Blijven we vanuit hokjes denken en spekken we daarmee de farmaceutische industrie?
Of durven we verder te kijken naar andere methodes om hiervan af te komen?
Veelal wordt dit afgedaan als “alternatief” of “niet bewezen”. En varen we nog op de vastgestelde ouderwetse zienswijzen van de GGZ dat medicatie de enige oplossing is wanneer je buiten het hokje valt. Dit valt volledig onder symptoom bestrijding en lost niets op!
Ik ben er van OVERTUIGD dat je door middel van bijvoorbeeld lichaamswerk en Jungiaanse psychotherapie, de diepere lagen kunt aanraken en veel meer begrip kunt krijgen voor wie je in WEZEN bent. Of een andere vorm van therapie die bij jou past die je helpt naar begrip voor wie je bent.
Er gebeurt onbewust zo ontzettend veel waar we geen weet van hebben. Maak je dit onbewuste deel in jouwzelf bewust, en ben je bereid om je door je schaduw heen te worstelen, de typetjes af te pellen, en je ZELF eindelijk te kunnen zien? Dan zal je geen medicatie meer nodig hebben om je op de been te houden. Dan hou jij je ZELF op de been en is jouw IK sterkte beter dan je ooit had durven dromen.
Wat vind jij? Lees het artikel en kijk eens hoe jij, of misschien iemand in je omgeving hiermee omgaat die er maar niet uit lijkt te komen.